آدمیزاد

به نظرت دنیا جای خوبی است؟

-صدالبته که جای خوبی است، نعمت حیات ارزانی ما شده و باید از بودنمان لذت ببریم.

لذت؟ به چه قیمتی؟ به قیمت اینکه حق کسی را پایمال نکنیم.

به نظرت چقدر آدمها به حقوق هم احترام میگذارند؟

-هیچ! خون هم را هم میخورند. پایش بیفتد به هیچ کس رحمی ندارند. آدمها اسم آدم را یدک میکشند. آن وجودی که خداوند در روخش دمید و از خلقت انسان کیف کرد. با این انسانی که الان دارد برای منافع خودش دست به هرگاری میزند زمین تا آسمان فرق دارد.

تو که انگار دلت از من پر تر است. پس چرا دنیا را جای خوبی میدانی؟

– دنیا جای بدی نیست. آدمها بد هستند.البته نه همه شان ها! بالاخره چهارتا خوب هم بینشان وجود دارد.

بچه شده ای ؟بالاخره این دنیا را همین آدمهای بد میگردانند، چطور از دنیایی دفاع میکنی که تحت سلطه آدمها هیچ چیزش بوی معرفت و رحم نمیدهد؟

-بحث را فلسفی میکنی. نعمت حیات به تو داده شده است. از آن استفاده کن و دنیا را جای بهتری کن. در حد توانت. هرچقدر هم که کم باشد. ولی تلاشت را بکن.

من تلاشم را میکنم ولی وقتی میبینم بی رخمی ها و نامردی ها اینقدر زیاد شده اند گاهی حتی دلسرد میشوم.

-دلسرد نشو. همه آدمهای بد هدفشان همین است که دلسردت کنند و نگذارند کاری از پیش ببری، همه شان کمر همت بسته اند که یاس و ناامیدی وجودت را بگیرد. ولی تو قلدر تر از این حرفهایی. یادت باشد باید تا پای جانت هم شده تلاش کنی. حتی فارغ از نتیجه اش. به من اعتماد کن.

باشه.

ساقیا در گردشِ ساغر تعلل تا به چند

دَور چون با عاشقان افتد تَسَلسُل بایدش