بیرون گود

داشتم فکر میکردم، گاهی ساعتی و یا روزی روز شدن از همه چیز و از بیرون گود به همه چیز نگاه کردن، چقدر میتواند مفید باشد. حتی اگر خسته باشی، اگر گریزی بزنی و از دور همه اتفاقاتی که در زندگی بطور خاص در شرکت رخ میدهد را بررسی کنی، راه حل خیلی از مشکلات را می یابی. وقتی همیشه در محل کارت هستی وکارهای روتین و غیر روتین را پیش میبری، آنقدر درگیر جزییات میشوی که یادت میرود در راستای چشم انداز کمپانی چه قدمهایی برداشته ای. ولی وقتی دور تر باشی و فقط به امور ضروری که البته تعدادشان کم هم نیست توجه کنی، واقعا راه حل مشکلات برایت آشکار میشود. مثل همانی که خارج گود کشتی نشسته و میگوید “لنگش کن” این بار تو شرکت را میبینی و میبنی که چقدر جاها را میتوانی لنگش کنی، و خودت که به میدان برگشتی، نظراتت را با بقیه هم به اشتراک میگذاری. عرضم این این است اگر در جایگاهی باشی که تصمیم سازی میتوانی انجام دهی، بد نیست گاهی خارج گود بنشینی و بگویی چطور میتوانم بهتر انجامش دهم. حالا که به به دلیل جلسه ای از شرکت دور هستم. و با ذهنی کمی آرامتر دارم وقایع را میسنجم میبینیم راهکار برخی از مشکلات در خود آنها نهفته است. قطعا راهکار همه مشکلات اول همدلی است. و بعد هم تصمیم گیری و تصمیم سازی. در نگاه اول شاید سخت به نظر برسد ولی با ایجاد طوفان های فکری و مشورت با همکارانم برای همه مشکلات راهکاری را خواهیم یافت. متاسفانه در شرایطی هستیم که عدم قطعیت در اقتصاد کشور موج میزند.ولی دست روی دست گذاشتن هم جایز نیست. بالاخره باید با هر مصیبتی است، کمک کنیم که اقتصاد کشور رو به جلو حرکت کند. سختی هایش هم که قطعا زیاد است. ولی ما هم مردان و زنان و آدمهای شرایط سخت هستیم. باید راهی بیابیم. باید محدودیت ها را تا جایی که میتوانیم کنار بزنیم و از دل طوفان کشتی مان را به سلامت عبور بدهیم و آماده طوفان های بزرگتر شویم. دقیقا همان کاری که سالها انجام داده ایم. ارزش بیافرینیم و کسب و کارمان را رونق بدهیم که به واسطه آن بتوانیم کسب حلال کنیم و به توسعه اقتصاد دیجیتال کشور و اشتغال زایی تا حدی که توان داریم کمک کنیم. سخت است، خیلی سخت است ولی راهی خواهیم ساخت چون در ذات ما بی تفاوتی نیست.

باشد که خداوند یارمان باشد.