امسال هم دارد تمام میشود، سالی که برایم سال خوبی نبود، ولی با هرچه به جانم افتاده بود با همه وجود جنگیدم. و سال بعد می آید، سالی که امیدم به آن زیاد است. قصدم ورود به بازارهای جدید است. توسعه کسب و کار در حوزه هایی دیگری هم هست. تصور میکنم، کار کردن در حوزه ای که به تکنولوژی مربوط باشد، اگر چه مردم خواهانش هستند ولی سیاست گذار ها تمایل چندانی به آن ندارند. نتیجه اش میشود، بدبختی و دربدری و تصمیمات سلیقه ای و رفتارهایی که احساس میکنم لایقش نبوده ام.
تصمیم گرفته ام در برخی از حوزه های سنتی بیشتر ورود کنم و با تلفیق آن با اندکی تکنولوژی رنگ و بوی تازه ای به این حوزه ها دهم. برای رشد شرکت و به جلو راندنش گاهی مجبور هستی تصمیماتی بگیری که بیشتر رنگ و بوی بیزنس میدهد، شاید گاهی عاشق کارت نباشی، ولی عمر کسب و کارت از حدی که بگذرد، چاره ای جز این نداری، باید آنچه به نفع بقای بیزنس هست را انجام دهی. هرچند کاملا باب میلت هم نباشد.درباره این که چه حوزه ای را هدف قرار داده ام بعدا مینویسم.
صد البته که حوزه هایی که در آن فعال هستم را کماکان و با قدرت پیش خواهم برد. ولی شرایط اقتصادی و حاکمیتی باعث شده است، بسیار جدی به حوزه های غیر تکنولوژی محور و سنتی علاقه مند شوم. البته که تجربه اولم نیست و در طی این سالها وارد حوزه های متفاوت سنتی شده ام و فکر میکنم به کمک همراهنم تا حدی موفق هم بوده ام. ولی سال جدید سالی است که قصد دارم، بیشتر تمرکزم را بر توسعه کسب و کارهایمان در حوزه های سنتی کنم، البته که قصدم این است، آنچه در این حوزه های جدید بصورت سنتی انجام میشده است را با اینترنت و فناوری ترکیب کنم و نتیجه اش خلق ارزشهای جدیدی باشد. و تجربه جدیدی را برای مشتریان آتی مان رقم بزنم. سعی کرده ام در سالی که گذشت تحقیق و بررسی لازم را انجام دهم و فکر میکنم الان وقتش هست که بجز حوزه هایی که در آن فعال هستیم وارد حوزه جدیدی هم بشوم.
در هر حال یک هزار و چهارصد و دو با همه بدی هایش تمام میشود، و با کوله باری از تجربه وارد یک هزار و چهارصد و سه میشویم. سالی که مطمئنم مانند هر سال سورپرایزهای تازه ای برایم خواهد داشت و امیدوارم بتوانم هرچه میکنم، نتیجه اش خلق ارزش برای کشورم و بالابردن کیفیت زندگی برای هموطنانم باشد. من از مشکلات مینویسم، زیاد هم مینویسم، ولی هیچ چیز باعث نمیشود، دست از تلاش بردارم. در ناامید ترین لحظات زندگیم هم سعی کردم با هر مصیبتی است، روند رو به جلو و دست به یقه شدن با مشکلات را در پیش بگیرم. آنقدر تلاش کنم، آنقدر بسازم و بسازم، که وقتی که برای همیشه رفتم پرچم سه رنگ کشورم کفنم باشد.
ارزش خلق کنم، باعث سربلندی کشورم شوم، باعث سربلندی همه آنهایی شوم که به من اعتماد کرده اند، باعث شوم دنیا برای همه موجودات جای بهتری باشد. من خودم را سرباز کشورم میدانم و هرجا که لازم باشد و حس کنم میتوانم مفید باشم با همه وجودم وارد میشوم.
برو هزار و چهارصد و دو و بیا هزار و چهارصد و سه، میدانم سالی سختی خواهد بود، ولی من هم سرسخت تر به سراغت می آیم.
یا علی
بدون دیدگاه