سرنوشت

آیا براستی سرنوشت هر کس از قبل رقم خورده یا این خود انسان است که سرنوشتس را میسازد. اگر فرض را بر این بگیریم که خودمان اختیار سرونوشتمان را در دست داریم، همیشه عوامل بیرونی میتوانند در این سرنوشت تغییر مثبت یا منفی ایجاد کنند. ولی این ما هستمی که باید اینقدر قوی باشیم که عوامل بیرونی کمترین تاثیر را در زندگی ما بگذارند. بقول حضرت حافظ

من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک

چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد

تا به امروز چند سال است که در خصوص مسائلی سکوت کرده ام، این سکوت بخاطر مصلحت خودم نبوده و بخاطر مصلحت افراد دیگری بوده است که در چنگال دشمنان قسم خورده مان گرفتار بودند.چون همیشه این جمله در ذهنم تکرار میشد: “بارها گفته بودیم «به امریکا اعتماد نکنید»، این هم نتیجه‌اش” .

شاید سخت ترین کار برایم در این زمینه همین سکوت کردن بود. مخصوصا زمانی که هجمه های سوالات خبرگزاری ها سمتم روان بود و صلاحدید وکلا لب دوختن و من هم علیرغم میل باطنیم مجبور به سکوت . اگر بنا به حرف زدن باشد من هم حرف برای گفتن زیاد دارم. ولی شاید وقتی دیگر.

برخی چیزها خارج از کنترل انسان است، ولی با همه این اوصاف باید تلاش کند و چرخ را بر هم زند که اگر مراد هم نیابد به قدر وسع کوشیده باشد.

ساختن دنیایی بهتر نیاز به بر هم زدن چرخ های بسیاری دارد. تلاش من برای سازش و ساختن ادامه خواهد داشت، که گر بمیرم هم باز به قدر وسع کوشیده ام. ما هر آنچه داریم برای ایران اسلامیمان، برای آرمانها و ارزشهایمان و برای آنچه صلاحدید وطنمان هست در طبق اخلاص گذاشته و میگذاریم چرا که سرباز برای جنگ پا به میدان گذاشته است و بیمی از مرگ ندارد. سرباز گوش به فرمان فرمانده است، و این سرباز به خوبی میداند الان جنگ، جنگ اقتصاد است و پیر ما، رهبر ما بسیار کارآزموده تر از ما. پس خوب گوش میدهد و سعی میکند خوب عمل کند.

این روزها عزیز است و این شب ها مقدس، برای حال خوب هم دعا کنیم. قدر بدانیم و قدردانی کنیم از خالقی که به ما فرصت داد زندگی کنیم و سرنوشتمان را به حد توان بسازیم یا تغییر دهیم.

خداوند نگهدار همه آنانی که برای سربلندی ایران اسلامی میجنگند.