شب نامه


تا همین پانزده سال پیش که دانشجو بودم یادم هست، در خوابگاه یا دانشگاه شب نامه هایی منتشر میشد و خبرهایی راست یا دروغ منتشر میکردند. کم کم دیگر شب نامه ها حذف شد و فضای مجازی مکانی شد برای انتشار خبرهای ضد و نقیض. به همان اندازه که در فضای مجازی فرصت هست، تهدید هم هست. شب نامه نویس های دیروز ،امروز در فضای مجازی هم مینویسند. تهمت میزنند. پیامهای خصوصی را در فضاهای عمومی منتشر میکنند. و البته خودشان هم قربانی همین رفتارها میشوند. اصولا وقتی وارد بازی میشوی، دیگر گاهی یک مهره بیش نیستی. هم میتوانی سربازی باشی که تا آخرش میجنگد و وزیر میشود، یا شاهی که مات میشود. خیلی اوقات هم با خیال اینکه شاه هستی، بد بازی میکنی بدون فکر بازی میکنی و نصیبت یک کیش و مات ناگهانی میشود به همین راحتی. فضای مجازی فرصتی را فراهم کرده که در آن واحد بتوانی پیامت را به دنیا برسانی، اعتبار به دست بیاوری یا به آنی اعتبارت را از دست بدهی.به اعتبار دیگران خدشه وارد کردی منتظر باش به اعتبار خودت هم خدشه وارد شود. همین است که میگویند دنیا دار مکافات است. از هر دست بدهی از همان دست هم میگیری. فکر کنم فقط میخواستم همین را بگویم.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *