فرش قرمز

واقعا کار دانشگاههای ما چی شده، مدرک دادن؟ چرا یه نفر باید رزومه تحصیلات تکمیلی از بهترین دانگشاه کشور رو بفرسته ولی ببینی فقط دروس رو پاس کرده و در بهترین حالت همون جا استاد حل تمرینم بوده.

همه اینا درد داره، اسم اون دانگشاه به تنهایی مشخصه که برای ورود بهش چقدر زحمت و تلاش کشیده شده ولی وقتی رزومه رو میبینی ، توی همین لول کتاب های درسی مونده. من دوست دارم با این شخص کار کنم ولی چطوری با مردک دکترا چون هیچ تجربه ای نداره پیشنهاد حقوق کف اداره کار بدم؟ یا چون دکترا داره بیش از همه حقوق بدم.

بارهای بار خیلی بار تلاش کردیم با واحد های ارتباط با صنعت دانشگاهها جلسه بزاریم و از پتانسیل و دانش این دوستان استفاده کنیم ولی انگار کسی از دوستان حوصله خارج شده از حاشیه امنش رو نداره.ما الان بهترین پروداکتای توی حوزه بلاکچین رو توی ایران فارغ التحصیلان همین دانشگاهها نوشته اند و بهره بردای کرده اند و خدا خیرشن بده ملت هم استفاده میکنند ولی خواستن تلاش کردن خوشون جنگیدن.وای که چقدر برای من سخته با آدمای کمالگرا کار کنم، با این موجود و بخاطر پتانسیل درونشون که اندازه چند تا بشکه باروته با همه وجود در آغوش باز میگیرمشون. فقط کافیه اونا هم کمی باور کنند که باید آروم آروم شروع کنند یهو قرار نیست wow بشه. هر کدوم از تیپ های شخصیتی خوبیها و بدیهای خودشون رو دارند.باور کنید جایی نه ایران و نه بقیه جاها فرش قرمز برای کسی پهن نشده این خودمونیم که باید ثابت کنیم لیاقت فرش قرمز رو داریم.