فوتبال

از بعد از ماجرای مشهد که نه، از خیلی وقت قبلتر میخواستم درباره فوتبال و راه ندادن خانمها به ورزشگاهها بنویسم. شاید به عنوان کسی که هیچوقت فوتبال تماشا نمیکنم و هرگز هم به استادیوم نرفته ام، نتوانم شور وحال افرادی که عاشق فوتبال هستند را درک کنم. قطعا نمیتوانم درک کنم که دیدن بازی تیم محبوبت در ورزشگاه میتواند چه شور وحالی داشته باشد. البته که همیشه دوست داشتم تیم ایران برنده بازی باشد ولی هیچوقت میلی به تماشایش نداشته ام. فوتبال در بسیاری از کشورها وهمین طور ایران محبونترین ورزش است، مردم دوست دارند به ورزشگاه بروند و از نزدیک تماشایش کنند وتیم کشورشان یا باشگاه مورد علاقه شان را تشویق کنند. این هم یک دلخوشی است، دلخوشی که نباید از آنها گرفته شود. نصف جمعیت کشور را خواهران و مادران ما تشکیل میدهند و فقط آقایان نیستند که دوست دارند به ورزشگاه بروند، مدتها است مسولان قول میدهند شرایط حضور برای خانمها را هم فراهم کنند ولی بیشتر آنچه بوده وعده و وعید بوده است. من نمیدانم در ورزشگاهها چه اتفاقاتی رخ میدهدکه نمیگذارند خانمها هم به استادیوم بروند، برایم قابل درک نیست که چرا تنها کشوری هستیم که این اجازه را نمیدهیم. آخر مگرچه میشود. اگر هم واقعا مساله و موردی دارد چرا صورت مساله را پاک میکنیم ، خوب شرایطی فراهم شودم که خانمها ها هم در استادیوم ها حضور پیداکنند و تیم کشورشان را تشویق کنند. گاهی حس میکنم که چه شد که سینماها زنانه مردانه نشد، یعنی اگر اوایل انقلاب حکم میکردند که سانس های زنانه و مردانه باید جدا شود، این اتفاق می افتاد.و همچنان هم این قانون پابرجا بود. مگر خانمها و آقایان که با هم به سینما میروند چه میشودکه حالا همانها نمیتوانند به ورزشگاه بروند. حس میکنم کمی بیشتر از کمی بی انصافی است.برخورد فیزیکی با خانمها و استفاده از گاز اشک آور دیگر واقعا اوج بدرفتاری بوده است. فوتبال آنقدر در دلها نفوذ کرده است که آخرش میدانم راه ورود به ورزشگاه برای همه باز میشود.ولی زودتر و قبل از اینکه خدای نکرده اتفاقی رخ دهدکه قلب میلیون ها ایرانی رنجیده شود بهتر است اقدامی صورت بگیرد. شنیده ام حتی فیفا تهدید کرده است که اگر وضع به این صورت باشد اجازه برگزاری مسابقات را نمیدهد. فقط میدانم این انصاف نیست.این هم باز نوعی خود تحریمی است. با رعایت موازین اخلاقی و اسلامی قطعا میتوان راهی را پیدا کرد که همه مردم چه زن و چه مرد بتواند در ورزشگاه حضور پیدا کنند. ما را هر طور که توانسته اند تحریم کرده اند، حالا شاید من جون بیشتر درگیر مسایل اقتصادی هستم در آن خصوص واقف تر باشم. ولی مردم ما پای همه چیز ایستاده اند، با همدلی.گرفتن این دلخوشی ها از آنها باعث ناامیدی میشود. باعث کمتر شدن روحیه همدلی میشود و باعث میشود خودمان گزک به دست دشمنانمان بدهیم.خانمهای کشورمان با حفظ موازین و شرایط اسلامی تا کنون کم برای کشورمان افتخار نیافریده اند. حق شان نیست که با آنها اینطور برخورد شود.بهشت زیر پای مادران است، مادران این سرزمین که خداوند به آنها وعده بهشت داده است حق دارند در استادیوم حضور پیدا کنند و تیم محبوبشان را تشویق کنند. انشالله مسولانی که باید تصمیم بگیرند دست به اقدام عاجلی بزنند واجازه سو استفاده دشمنان را کم کردن همدلی بین مردم و مسولان را ندهند.

بیش مگو حجت و برهان که عشق

در خمشی حجت و برهان ماست