کلا دسترسی به وب سایتهای خارجی که با اختلال مواجه شده بود، الان حتی دسترسی به سایتهای ایرانی یا سایتهایی که روی سی دی ان ایران هستند هم با اختلال مواجه شده است. تقریبا از دیروز اختلالات بیشتر از قبل شده، امروز هم به بدترین وضع خودش رسیده. طبق صحبتی که باقی کسب و کارها هم داشتم وضعیت برای همه بسیار بد است. و حتی پروتکلی مانند اس اس اچ هم دچار اختلال شده. چشمم روی مانیتورهایی که برای رصد سرورهای مجموعه بود خیره شده بود، ناگهان همه چیز قرمز میشد، معنی اش این بود که هیچ دسترسی به سرورهایمان وجود ندارد. چند دقیقه بعد تعدادی چشمک سبز هم میزد که یعنی به برخی سرورها دسترسی داریم. معنی اش این است که اختلال بصورت گسترده ای وجود دارد. این وضعیتی هست که عموم کسب و کارهای ایرانی با آن مواجه شده اند. خوب طبیعتا سناریوهای بدتر از این را هم میتوان پیاده کرد و دسترسی ها را سخت تر کرد و اساسا دیگر مساله پاشیدن بذر ناامیدی نیست، الان ناامیدی را با سرنگ به رگهای نیمه جان دارند تزریق میکنند. نتیجه اش هم که مشخص است، بدن های نیمه جان تا مدتی دیگر بی جان میشوند. شاید مسولان دانشمند ما هم همین را میخواهند، شاید زور آن عده که به فکر اقتصاد هستند و به فکر ترویج امید و خودباوری هستند،به عده ای که دستشان روی دکمه های اینترنت اختلال و قطعی میرود، نمیرسد. من که دقیقا نمیدانم اوضاع بین تصمیم گیران چگونه است ولی خروجی اش این بود که عرض کردم. حتی به همین وبلاگم هم با مصیبت توانستم وارد شوم و بنویسم، اگر نمینوشتم که حس میکنم واقعا از شدت خشم منفجر میشدم.ما که خودمان را همیشه یک سرباز دیده ایم، برای کشورمان. همیشه هم تلاش کرده ایم در جبهه اقتصادی بجنگیم و کم نیاوریم. ولی خوب سربازی هم که نه تفنگ داشته باشد نه ابزاری برای جنگ. زودتر از پا می افتد و دشمن شادتر میشود. پیشنهادم این است برای جلوگیری از هدر رفت منابع، و اینکه تکلیف همه هم روشن شود، زحمت بکشید کلا اینترنت را قطع کنید. تصور میکنم اگر این کار انجام شود، نتیجه اش و خیرش برای کشور بهتر از این شل کن سفت کن ها خواهد بود.
یا علی
بدون دیدگاه