منابع انسانی

همیشه میگم منابع انسانی با ارزشترین دارایی یه سازمان هست.

الان خیلی از شرکت ها برای استخدام مخصوصا توی قسمت توسعه مشکل دارند. نیروی خوب که این خوب رو تعریفشو رو هر سازمان یه چیز میدونه پیدا نمیکنن.

خوب قطعا تشکیل تیم سخته. تشکیل تیم با معیارهای خوب سختتر.

قدیمترا خودم مصاحبه ها رو انجام میدادم. یه عده نگران این بودن که جای رشد داریم نداریم.

که البته بهشون حق میدادم. ولی بعد ازینکه براشون توضیح میدادی که میتونن رشد کنن و قرارداد هم امضا میکردند نمیدیدم کاری برای رشد انجام بدن. صرفا انگار میخاستن قانع بشن و بعد هم بعضی ها ناله میکردن که پیشرفت نمیکنم. درصورتیکه فردی که همزمان با اون استخدام شده بود جایگاهش رفته رفته بالاتر رفته بود.

میخواستم بگم این خود آدما هستن که جایگاهشون رو میسازن. مدیراشون رو هل میدن بالا و خودشون میرن سمت های حساس تر رو میگیرن نه اینکه لزوما مدیر شدن مهم باشه. شاید فردی اصلا توانایی مدیریت نداره. ولی مسولیت پذیری رو از خودت نشون بدی قطعا جایگاهت حساس تر میشه. اختیاراتت بیشتر میشه بهت بیشتر اعتماد میکنن و رشد میکنی. ولی اگر میخای 9 صبح بیای و 5 عصر بری خونه و تو خونه هم به کارای خودت برسی و دیگه هیچ کاری به شرکت نداشته باشی انتطار هم نمیتونی داشته باشی شرکت هم دلش برای تو بسوزه. شرکت برای کسی دلش میسوزه که براش دل بسوزونه. به کسی اجازه رشد میده که به رشدش کمک کنه.

البته که اگر دیدی جایی داری همه تلاشت رو میکنی ولی رشدی نداری یا تو به اون شرکت تعلق نداری، یا اون شرکت کارش بیگاری گرفتن از افراده. یا تلاشت کافی نیست. درهرصورت اونجا نمون و فرصت های دیگه رو امتحان کن.