پاسخ یک نفر بر روی یکی از نوشته هایم باعث شد تصمیم بگیرم این مطلب را جهت شفافیت اذهان بنویسم.بنده درباره آتش به اختیار بودن نوشته بودم و ایشان من را متهم کردند به نان به نرخ روز خوردن. میخواستم بپرسم آیا جایی نوشته دیگری از من سراغ دارند که نان دیگری خورده باشم. غلط یا درست، همه ما در یک مملکت زندگی میکنیم که اسمش ایران است ، یک حاکمیت بر کشور حاکم است و نامش جمهوری اسلامی است. شما میتوانی در گوشه ای بنشینی و با نام مستعار و نقاب هر چه دوست داری بنویسی و به حاکمیت توهین کنی ، اگر کسی در چارچوب قانون خواست کاری کند هم به او لقب نان به نرخ روز خور بدهی. خوب احسنت به شما. من وحید والی هستم مدیرعامل هلدینگ نیک اندیش، شما هم از نام واقعیت استفاده کن ، و در جای من قرار بگیر ، بعد دوست دارم ببینم میتوانی همینطور حرف بزنی. البته که ایرادی که به غلط های املایی من گرفتید کاملا درست است، به معنای احترام به مخاطب نگذاشتن نبوده و همیشه تلاش میکنم درست بنویسم و یا ویرایش کنم ولی گاهی اگر نمیشود هم معذرت میخواهم . بابت تذکری که دادید هم صمیمانه سپاسگزارم. تمام تلاشم را میکنم دیگر غلط املایی نداشته باشم.
ولی اینکه در لوای یک قانون که در کشورت حاکم است، و تلاش میکنی کارآفرینی کنی و ارزش خلق کنی و به ارزشهای نظام پایبند باشی آیا نامش نان به نرخ روز خوردن است؟ من چه نانی از این نظام جز نانی که برایش عرق ریخته ام خورده ام، حتی وقتی برایم در کشورهای دیگر بخاظر کمک به شهروندان ایران نه دولت ایران، پرونده باز شد. هیج کس حتی از مسولین نظام نپرسید خوبی یا بدی. هیچ انتظاری هم نداشته ام، من کاسبی میکنم رضایت خداوند و منافع ملی کشورم از همه چیز برایم مهم تر است.
اگر اینطور است که به نظر من هم شما که اسمتان را میپوشانید تا هرچه میخواهید بنویسید نان به نرخ روز میخورید. من ابایی ازینکه بگویم که هستم، چه کرده ام و چه میکنم ندارم. همیشه هم سعی کرده ام شفاف عمل کنم در چارچوب قانون کشوری که در آن زندگی میکنم. تحت فرامین حاکمیت. در جایگاه اجتماعی هم نقدهای بسیاری را به حاکمیت روا داشته ام ولی بی قانونی نکرده ام. من هم در همه مسائل کشور و فلاکت هایی که بر سرمان آمده است سعی کردم به زبان خودم بنویسم و اعتراض کنم، به مساله آب، به مساله سیستان بلوچستان. از نظر من اینها نان به نرخ روز خوردن نیست. اینها استفاده از پتاسیل های قانونی برای اعتراض است. من اینجا هستم در چاچوب جغرافیایی ایران، کسب و کارهایم و افرادی که به واسطه کسب و کارهایی که باهم ساخته ایم نان میخوردند برایم ازینکه نامم را مخفی کنم و هرچه میخواهم بگویم مهمتر است. من چیزی را میگویم که در پنهان یا آشکار از بروزش باکی نداشته باشم. قطعا هم نمیشود گفته های من را با گفته های خارج نشینان مقایسه کرد. هرکس دردی دارد. هرکس برای ارزشی میجنگد. من میجنگم در حد توانم برای آبادانی ایران، برای رشد اقتصادش، برای سر افرازیش، برای کسب حلال از هر ابزار قانونی که در دسترسم باشد هم برای آن استفاده میکنم. این را هم بدانید میتوانستم مانند خیلی های دیگر ساکت بنشینم ولی ترجیح دادم صدایم را همه بشنوند.
یا علی
بدون دیدگاه