نیکوکار

دیروز درباره مرگ نوشتم که مرگ چیزی نیست جز تجزیه عناصری که در ابتدا با هم ترکیب شده بودند،نوشته های خودم نیست از مارکوس اورلیوس و نیچه و فروید بیشتر نقل قول کرده ام. ولی یک چیز که در همه آنها مشترک است میگویند فکر نکن تا همیشه زنده ای، همیشه آماده مرگ باش، در تعالیم ادیان مختلف هم چیزی جر این نیست. مرگ از هرچیزی به شما نزدیکتر است، پس تلاش کنید تا زنده اید ، فرصت دارید و قدرتش را دارید نیکوکار شوید. این جمله بیسیار به دلم مینشیند. یعنی نیکوکاری یک خصلت ذاتی نیست. انسان در طول زندگی اش میتواند انتخاب کند که نیکوکار شود یا نیکوکار نباشد یا بی تفاوت باشد. راحت است که نسبت به همه بی تفاوت شوی ولی هنر در این است که با عقل سلیم و عامدانه و آگاهانه تلاشت منافع جمعی باشد. و مهم برای این باشد که از کارهایی که انجام میدهد بجز خودش چه کسانی منفعت میبرند، آیا کاری را صرفا برای رضایت فردی انجام میدهد یا هدفش بسیار بزرگتر هست و همه را شامل میشود. قبلا که کتاب مینگاشته اند هنوز اینترنتی نبود که هرچیزی را جاودان کند، پس فکر میکردند شاید چند نسل که از آنها بگذارد دیگر همه افکارشان به دست فراموشی سپرده شود،مارکوس اورلیوس صراحتا به این نکته اشاره میکند و میگوید کاری که میکنی نیکوکاری در حق همه باشد، وگرنه نه افرادی که دور و بر تو هستند همیشه زنده نیستند و حتی اگر زنده باشند و بتوانند تو را به آیندگان معرفی کنندبرای تو که در گور خوابیده ای چه سودی دارد. این اصلش به باور زندگی برمیگرد اینکه هدفت از زیستن چیست، اینکه میدانی یک روز میمیری و باز میخواهی نگاهت و خواسته ات چیزهای حقیری باشد که بعد ازینکه به آنها رسیدی باز نگاهت به چیز حقیرتری باشد یا نگاهت این است که در طول زندگی ات کاری کنی که نفعش به همه عالم برسد، برق اختراع کنی، به زندگی افراد معنا ببخشی، الهام بخش باشی. مارکوس میگوید برا یک بار هم که شده امتحان کن ببین میتوانی چنین شخصی باشی که با همه عالم در صلح باشی و هدفت جز خیرخواهی نباشد و حتی فعالیت اقتصادی هم که میکنی منافع جمع را در نظر بگیری یا واقعا نمیتوانی. من هم فکر میکنم هر کس حدالقل یک بار باید تلاش کند، بگوید دنیا من با تو در آرامش هستم، من از تک تک فصلهای زیبایت لذت میبرم و من دوست دارم خودم را وقف مردم کنم. شاید بتوانیم. شاید بتوانیم آنقدر دیوانه باشیم که در دنیا تغییری ایجاد کنیم. برای همه. برای همه انسانها و همه مخلوقات دیگر خداوند.

گر تو کندی دل ز دنیا ورنه او خود میکند

زین سبب اهل خرد را دل ز دنیا سرد شد

هرکسی را وقت مردن دل شود سرد از هوا

فیض را در زندگی دل از هواها سرد شد