چقدر خوب است که فرصتی باشد برای دور شدن از همه اتفاقاتی که در اطراف ما رخ میدهد. چقدر خوب است که بتوانیم با واقع بینی درک کنیم هرچقدر هم سر سخت باشی باز هم ممکن است خسته شوی. چقدر خوب است خودت و دیگران این حق را برایت قایل باشند که تو هم حق داری خسته شوی و چند روز هیچ کس از حالت خبردار نشود. و چقدر خوب است که حداقل من میتوانم این کار را انجام دهم. بدنبال فرصتی هستم که برای چند روز واقعا غیبم بزند، هیچ کس نداند کجا هستم . هیچ کس نداند که هستم. در خیابانهای شهری دیگر قدم بزنم. به هتلی برسم و شب رو بمانم و صبح باز عازم مکانی دیگر شوم. به هیچ چیز فکر نکنم. فقط به کنج خلوت خود پناه برم و در آن بیاسایم و قوت بگیرم. از هیچ کس خبردار نشوم.حتی تلفن همراهم را با خود به این سفر نبرم. یا حتی لپ تاپم را . کاملا در بیخبری، چند روز یا چند هفته نباشم. خودم باشم و خودم. با خودم حرف بزنم. با غریبه ها حرف بزنم. کمی بین مردم زندگی کنم. میدانی آخرین باری که حتی به یک پاساژ رفت ام هم یادم نیست کی بوده است. خانه و محل کار، چشم بسته هم میتوانم بین این دو مسیر رانندگی کنم. اگر جلسه ای خارج از محل کار هم داشته باشم که البته بخاطر این کرونای لعنتی اکثر آنلاین شده است هم همیشه کسی بوده است که مرا برساند. داشتم از کنج ازلت خودم دور میشدم ولی الان موقع بازگشت است. الان موقعی است که باید بازگردم. برای مدتی کسی باشم جز کسی که هستم. کنجی بخزم. در شهرهایی که کسی را نمیشناسم. با وجود کرونا، بروم و مدتی گم شوم تا خودم را بهتر پیدا کنم. به هیچ چیز جز خودم فکر نکنم. بروم تا خودم را بازیابم. تا انرژی که از دست رفته را بازیابی کنم.تا جنگنده تر از قبل وارد میدان شوم. تا در راستای منافع جمع قدم بردارم. تا بدانم که از افراد به اندازه ای که هستند توقع داشته باشم نه بیشتر. تا همه چشم انداز کسب و کارم را در وجودم بازیابی کنم و مانند موشک به سمتشان پرتاب شوم. تا قویتر و قدرتمندتر از قبل بتوانم نقشم را در پیشبرد اهدافمان ایفا کنم. تا کمک کنم دنیا جای بهتری شود برای همه مخلوقات خداوند. میدانم که میتوانم، به خودم حق میدهم که خسته باشم، حقش را دارم ، ولی نه برای همیشه. فقط مدتی میخواهم غایب باشم از همه چیز. همه کس. و میدانم که باز می یابم خویشتنم را. همیشه تحولات بزرگ در زندگی ام بعد از این دوری گرفتن ها اتفاق افتاده است پس با آغوش باز به سمتش میروم و میدانم نتیجه عالی خواهد بود.
تا چند بر باطل نهی ایدل مدار خویشتن
یکبار خود را یاد کن در روزگار خویشتن
از راه دوری آمدی هم راه دوری میروی
زآغاز کار خود به بین انجام کار خویشتن
از تست دردورنج تو وز تو دوا و گنج تو
گنج نهان خود خودی هم خود تومار خویشتن
بدون دیدگاه