کم و بیش


هر فردی هر چیزی را از نظر خودش میبیند و تفسیر میکند، بعد از عینک جدیدم فهمیدم ممکن است دو نفر دقیقا از یک نقطه به یک منظره خیره شوند و هر کس طیف های رنگی مختلفی ببیند، یا جدای از بحث رنگ دو نفر میتوانند به یک منظره نگاه کنند و هر یک به نقطه ای خیره شود یا حتی چیزی را ببیند که آن دیگری نمیبیند، همین ها ارزش هم افزایی را زیاد میکند و دلیل اشتیاق زیاد من به هم افزایی مخصوصا در مواردی که موضوع کاملا برای هیچ یک از اعضای گروه شناخته شده نباشد.

البته عرضم چیز دیگری هست، هیچ گاه نمیتوان از یک فرد انتظار داشت همه جوانب را ببینید، یا انتظار داشته باشیم همه چیز را به خاطر بسپارد. او هم از زاویه دید خودش به موضوع نگاه میکند، و برداشت هایی را دارد که شاید با برداشت های دیگری متفاوت باشد. در روابط انسانی هم تفاهم چیزی شبیه این است که با وجود اختلاف دیدگاه ها و نظرات در خصوص یک موضوع خاص ولی به دید مشترکی برسیم که بتوانیم با هم ادامه دهیم.

همه این ها در سطوح بزرگتر هم قابل تصور است، مثلا هیچوقت از یک مدیر نمیتوان انتظار داشت به تک تک اموری که افراد زیر دستش انجام میدهند مسلط باشد، او شاید بتواند یک خط مشی تعریف کند ولی حتی گاهی صلاحیت ندارد در خصوص موضوعی اظهار نظر کند حتی اگر مدیرعامل باشد، مثلا یک مدیرعامل که هم در خصوص معماری کلی سیستم نظر میدهد، هم درخصوص استفاده از کدام تکنولوژی برای وی سایت و هم در خصوص ابزار مورد استفاده گرافیست. او میتواند در خصوص یک خط مشی نظر دهد، نه تک تک اجزا. این موضوع در مدیریت کلانتر و حتی مدیریت کشور هم میتواند بسط داده شود ، برای همین است که وزرای مختلفی برای رییس دولت وجود دارد، و شاید خود رییس دولت دقیقا نداند هر کدام از وزرایش چه میکنند، ولی در نهایت هنرش در این است که تعامل خوبی با همه وزرا داشته باشد و همه را در راستای یک خط مشی کلی هدایت کند.

این پذیرش هم باید در تیم وجود داشته باشد و هم سایر افرادی که در تیم هستند و تعامل دارند. اینکه بدانند مدیر آنها نیاز نیست، اشراف کامل و تخصص به همه حوزه های کاری داشته باشد و هم مدیر بداند که افراد تیم این انتظار را ندارند. به نظرم بیشتر این موضوع به فرهنگ برمیگردد، یعنی باید فرهنگی بسازیم که افراد متعهد باشند و افراد متخصص در خدمت آن متعهدان و هر فرد متخصصی که متعهد شد باز بتواند به دایره اصلی نزدیکتر شود. برای من هم تعهد مهمتر از تخصص است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *