فیلم gaslight ساخته سال 1944 و به کارگردانی George Cukor است، شاید فیلم را ندیده باشید اسپویلش نمیکنم. ولی اصل موضوع این است که یکی از هنر پیشه ها تلاش میکند دیگری را دیوانه جلوه دهد. مثلا مرتب چراغ گازی را خاموش میکند، و جوری وانمود میکند که انگار هنرپیشه دیگر این کار را کرده است.آن بیچاره هم یواش یواش باور میکند که انگار مشاعرش را از دست داده و هرچه به او میگوید را میپذیرد. خیلی سربسته به موضوع اشاره کردم اگر فیلم را ندیدید پیشنهاد میکنم ببینید. تکنیک اغوا کردن gaslighting از روی همین فیلم به دنیای روانشناسی راه پیدا کرد. یعنی مثلا در یک ارتباط عاطفی ، پارتنر شما کاری میکند شما باور میکند، فراموشکار هستید، شما زود عصبانی میشوید.، شما حسود هستید، شما قدرت تشخیص خوب از بد را ندارید. و به این صورت کنترل کامل شما را به دست میگیرد. چون شما باور کرده اید که توان تشخیص ندارید. و باید به گفته های او اعتماد کنید. دقیقا همین رفتار در رسانه ها و بنگاه های خبر پراکنی هم هست، دقیقا کاری را با مخاطبشان میکنند که هرچه بگوید بدون دلیل باور میکنیم. اصلا حس نیاز به دلیل نداریم چون فلان رسانه این حرف را زده است. و ما به او اعتماد داریم. پشت داستان وقتی دقیق میشوی میبینی یک داستان مشابه را هر رسانه ای به گونه ای نقل کرده است. بر اساس مخاطبان عمومی اش و برای رسیدن به هدف خاصش. رسانه ها معمولا وابسته به یک نهاد قدرت هستند، حالا همه شان نه ولی تعداد زیادی از غول های رسانه ای دنیا آن باوری را که مالکشان میخواهد در راستای هدفش به مخاطب بقبولاند با استفاده از همین روشهای فریبگرانه انجام میدهد. این تکنیک فقط در روابط عاطفی یا رسانه ای مورد استفاده قرار نمیگیرد، بلکه عموما در همه ابعاد زندگی شاهدش هستیم. شاید شنیده باشید( با احترام به تمام زن های جهان) میگویند زنها حسود هستند. آقا واقعا زن ها نسبت به یکدیگر حسادت دارند؟ من اینطور فکر نمیکنم. تصور کنید، بچه ای دارد گریه میکند ، مادر بچه کنارش است. زن ها و مردهای زیادی آنجا هستند ولی زن ها بیشتر حس همزاد پنداری را با آن زن میکنند. و شاید حتی کمکش کنند با اینکه صدای بچه روی مخشان هم رفته باشد.این یک رفتار اجتماعی بود که خودم بارها دیده ام و همدلی زن ها با یکدیگر را دیده ام. ولی این موضوع که زن ها نسبت به یکدیگر حسود هستند را آنقدر سیستم مرد سالارانه دنیا با تکنیک های روانشناسانه به خورد مخاطبانش داده است. که تقریبا در همه دنیا حتی خیلی از خود خانمها هم ممکن است اینطور فکر کنند که من زن هستم و زن ها نسبت به هم حسود هستند. درصورتیکه این یک باوری است که طی سالیان سال از طریق مختلف از جمله همین تکنیک گس لایتیننگ توسط سیستم مردسالارانه دنیا تبدیل به یک باور شده است. هیچ ارتباطی هم به کشور خاصی ندارد، دیدگاه این بوده است. تمام خصلت هایی که با آدمها، با جنسیت، محل تولد و… نسبت میدند حاصل همین تکنیک های فریبکارانه است. در کل عرضم این است که باورهای ما را هم همین ابزارها ممکن است به اشتباه تغییر دهد و انتظار خبر راست شنیدن کلا انتظار بیهوده ای است. پس قبول کردن هر خبری بدون دلایل کافی، از نظر من قابل قبول نیست. در طی این سالها ببه خودم یا برخی از افرادی که از نزدیک میشناختم، نسبتهایی بسیار ناروا زده شد، که حتی از شنیدنش شاخ در می آوردم. ولی چون فلان رسانه گفته بود آدمهای زیادی هم آن را باور میکردند. کمی بگردید از این دست خبرهای درباره تمام آدمها و موضوعات زیاد است. راحت چیزی را نپذیریم.
بدون دیدگاه