بازهم جنگ


من هیچ وقت از جنگ دفاع نکرده ام، هیچوقت ازین که آتش بر سر مردمان کشوری بگشایی دفاع نکرده ام. من گفتم اگر جنگ شد ، اگر اینجا اکراین بود منم اسلحه به دست میگرفتم. تمامیت ارضی کشورم برایم بالاتر از هر نوع دیدگاه سیاسی و عقیدتی است، عده ای بر من شوریدند چون گفته بودم زمان جنگ مردم کشورمان اسلحه در دست گرفتند و در برابر تجاوز صدام سینه سپر کردند، من گفتم اگر الان هم کسی به تمامیت ارضی کشورمان نگاه چپ کند باز همان میکنیم. گفتند نه الان با آن موقع نباید مقایسه شود. الان اگر در ایران هم جنگ شود مردم کشور را ترک میکنند. خوب هرکس میتواند تصمیم خودش را بگیرد، یک عده هم میمانند تا دفاع کنند. یک عده هم به دلایلی که حتما از نظر خودشان موجه است میخواهند پناهنده شوند. حتما حق دارند. در همین اکراینی که الان درگیر جنگ است، حس وطن پرستی را میتوان دید، ویدیویی دیدم که یک نفر در برابر خودروهای روسی که قصد ورود به شهر را داشتد سینه سپر کرده بود و ایستاده بوده و ماشین ها بدون اینکه به او صدمه برسانند از کنارشان با هر زحمتی بود عبور میکردند. آن فرد حتما خونش به جوش آمده بود که بود و با اینکه حتی ابزار دفاعینداشت جلوی خودروهای زرهی می ایستاد. باز هم میگویم جنگ محکوم است. در ویدیوی دیگری هم دیدم عده ای داشتند به کشورهای همسایه پناهنده میشدند. اصلا هرکس دلایل خودش را دارد من قضاوتی نمیکنم. من فقط باورم بر این بود اگر در ایران چنین اتفاقی می افتاد احتمالا افراد بیشتری تا آخرش میماندند حتی اگر جانشان را از دست بدهند. اوکراین در یک جنگ نا برابر مورد حمله قرار گرفته است، رییس جمهورش و افراد کابینه اش با لباسهایی که دیگر رسمی نیستند، ویدیو ارسال میکند که مانده ایم و میجنگیم و خبرهای مبنی بر خروج از کشور را رد کرد. از نظر قوای نظامی اوکراین حتی قابل قیاس با روسیه هم نیست. کاری با آن ندارم، همه عرضم این بود مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن خارجی قابل ستایش است و اینکه مردم همیشه قربانی هستند دردآور است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *