ناز طبیبان

میز یکی از همکارانم

میز یکی از همکارانم


خدا رحمت کنه رفتگان همه شما را، مادربزرگم چند سال پیش از دنیا رفت ولی اواخر عمرش هرجا میرفت یک کیسه بزرگ از انواع قرص ها همراهش بود، از قلب و فشار خون بگیر تا انواع پمادها و ضمادها، تقریبا داروهایی که میخورد برای تک تک اندامهایش بود، کلیه و دست و پا و گردن و مو و کلا همه چیز. همیشه مادربزرگم را با کیسه بزرگ قرص هاش یادم میاد، بنده خدا فکر میکرد یه روزی دیگه شاید لازم نباشه قرص بخوره، و خوب بشه و همیشه سر نماز دعا میکرد که خدا بهش شفا بده که نخواد اینقدر قرص بخوره. ولی روزی که آرام خوابید و دیگه بیدار نشد، شد روزی که دیگه قرص خوردنش هم تموم شد. روحش شاد.

امروز توی واحدهای مختلف به همکارام داشتم سر میزدم دیدم یکی در میون چند تا بسته قرص روی میزشون هست و به هم دارو هم قرض میدم و توصیه های پزشکی هم به هم میکنن. قرص های قلب مثل پراپرانول هم که انگار همه دارند، راحتتر از قرص های مسکن میشه اینجا پیدا کرد، داشتم واقعا به این فکر میکردم باید یه پزشک هم استخدام کنیم بیاد به وضعیت ما رسیدگی کنه، عموما تا مرز سی سالگی آدم خوب پیش میره، از سی که میگذره یا نزدیکش میشه انگار کلا موتورش رو باید پیاده کنند و از اول تعمیرش کنند. تازه اینو هم که قبلا گفتم ما میانگین سنیمون 23 سال هست و امثال من که سی واندی سالمونه جزو کهنسالا حساب میشیم.

جای قشنگ و مذمت شدش برام این بود که بهم دارو قرض میدن، یا مثلا حسن خودش دیگه فوق تخصص خواب هست برای هر کس که مشکل خواب داره یه داروی گیاهی یا شیمیایی میتونه تجویز کنه. منم امروز به یکی از همکارا که میترسم اسمش رو ببرم یه بسته قرص خواب دادم چون اونم مشکل خواب داشت و دیگه جوشونده های همسرش انگار جوابگو نبودن. به یکی دیگشون هم که توی شرکت زیر یک سقف هستیم مسکن دادم برای میگرنش. کمردرد و گردن درد هم که شایع، تقریبا همه ازش رنج میبرن. و انواع و اقسام توصیه ها رو بهم میکنن. هم ورزشی هم مسکنی و هم درمانی . بجز این داروهای شیمیایی داروهای گیاهی هم رواج خاصی داره مثل “قوتو” که بچه ها از شهرهای دیگه به تهران واردات کردن. خلاصه اینکه نمیدونم فقط شرکت ما داروخونه هست و پر پزشک یا همه جا همینه.

یادت بخیر حافظ وقتی میگفتی

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

وجود نازکت آزرده گزند مباد

الان که هممون نیاز به ناز طبیبان داریم و بماند به یادگار که برای واکسن کرونا در تب و تاب که کی نوبت ما میشه و راحت میشیم.

وجود نازنینتان همیشه سلامت باشه

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *