اصطلاح از هول حلیم توی دیگ افتادن را حتما همه شنیده اید، مردی بود و چاق عاشق خوردن، روزی همسایه اش حلیم نذری میپخت، تا بوی حلیم به مشامش رسید، سریع به سمت خانه همسایه دوید، آنقدر سریع که فراموش کرد قابلمه ای، چیزی باخود ببرد، ایستاد سر دیگ حلیم و شروع به خوردن کردن، اینقدر ولع داشت و میترسید حلیم تمام شود که با کله درودن دیگ افتاد، این ضرب المثل از همانموقع باب شد.
در ظرف حلیم افتادن همچنان هم از روی عجله و هول و ولا اتفاق می افتد. آدمها از روی عجله، یا ناآگاهی یا کم تجربگی در دیگ می افتند.در مواجه با مشکلات زندگی و طوفانهای ناگهانی بجای فکر کردن یا صبر کردن یا استفاده از دانش دیگران اگر خودشان دانش کافی ندارند، اقدامی ناگهانی میکنند و باکله به درون دیگ می افتند.
حالا خودشان به درک، دیگر کسی نمیتواند از آن حلیم هم بخورد.و چند نفر هم درگیر میشوند تا این شخص را از دیگ در بیاورند و کلی هم کثیف کاری میشود. هر وقت خواستید بروید حلیم خوری با خودتان ظرف ببرید که ازین بلاها به سرتان نیاید و بقیه را هم بدون حلیم نگذارید. به اندازه شکمتان حلیم بخورید. ظرفیت خودتان را بدانید. جایگاهتان را بشناسید.حلیم خوردن آدابی دارد. در این چهارشنبه بازار رمز ارزها هم عده ای بدون ظرف و دانش و کلا هیچ میخواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند، و البته الان خوب میگیرند، از عدم دانش و تجربه دیگران استفاده میکنند و ماهیگیری میکنند. این بازار متعلق به کسانی است که برایش خون دل خورده اند، متعلق به همه مردم است. متعلق به هیچ عده خاصی نیست. دوستانه میگویم چنین نکنید، یهویی با کله در ظرف حلیم می افتید.
بدون دیدگاه