گون

اسممان کارآفرین است، تلاش میکنیم برای کشورمان کاری کنیم، خلق ارزش در کنار کسب حلال. ولی البته هیچ حامی هم نداریم، ما هم جزیی از مردم هستیم. ما دولت نیستیم ما بخش خصوصی هستیم. قسمتی از بار اقتصادی مملکت را به دوش میکشیم. خودمان هستیم و خودمان. به هر سازمانی هم میرسیم پوستمان را میخواهد بکند، فکر میکنند کارآفرین میلیارد میلیارد سود در جیبش میچپاند. اقتصاد ما مشکل دارد، از اینور برایمان هر روز مانع جدیدی درست میکنند، از آنور هم یا تحریممان میکنند یا پرونده برایمان درست میکنند جرممان هم این است که میخواهیم چرخ اقتصاد مملکتمان را بچرخانیم. همه شرایط بیرونی را به عشق کشورمان تحمل میکنیم، گاهی نمیدانیم سنگ اندازی های داخلی را با چه دلیلی برای خودمان توجیه کنیم و انگیزه برای ادامه دادن داشته باشیم. مسولان کشوری هم فعالیت اقتصادی را بیشتر کارگاههای تولیدی میدانند، کارگاههای تولیدی که اکثر آنها بخاطر تحریمهای ظالمانه فلج شده اند. و هر چند وقت یک بار دولت همتی میکند و چرخ یکی شان را لنگان لنگان راه می اندازد و مدتی بعد باز تعطیل میشوند. هر بار از جلوی کارخانه ارج رد میشوم آه از نهادم بلند میشود، که چرا یک کارخانه با این وسعت باید تعطیل شود و یا تبدیل به انبار شود. در میان برخی فعالیت های اقتصادی مانند استارتاپ ها شکل گرفته است که گاهی در اوایل حتی مسخره مان میکردند و میگفتند این کارها بچه بازی است ولی حالا میتوانیم ببینیم که استارتاپ ها بچه بازی نیستند، هم فعالیت سالم اقتصادی دارند و به هم اشتغال زایی میکنند ولی کمترین حمایتی که از آنها نمیشود هیچ ، هربار هم سنگی بزرگتر وسط بساطشان می اندازند. اقتصاد ممکلت هم که مشکل دارد، استارتاپ ها و شرکت های نوپا هم که برخی از آنها دیگر بالای صد نفر نیروی کار دارند هم بپذیریم که نیاز به حمایت دارند. اشتغال زایی میکنند. ولی انگار برای کسی اهمیت ندارد. تحریمها از یک سمت و عدم مدیریت صحیح درون کشور هم باعث افزایش تورم شده است. سرسال هم اداره کار یک مبلغی را اعلام میکند و میگوید باید حقوق نیروها 57 درصد باید افزایش پیدا کند. دقیقا کارفرما باید از کجا تامین منابع کند و حقوق را پرداخت کند. همه چیز گران شده است ، درست است. همه چیز گران تر میشود باز هم درست است. دولت شاید میتواند با چاپ پول بدون پشتوانه حقوق ها ده برابر هم کند. ولی یک شرکت کوچک و متوسط و یا حتی بزرگ که کاملا خصوصی است باید از کجا تامین منابع کند؟ باید نیروهایش را تعدیل کند؟ یا نباید به اندازه ای که اداره کار دستور داده افزایش حقوق داشته باشد. ما باید قیمت خدماتمان را افزایش دهیم؟ و باز فشاری را به مردم بیاوریم؟ در واقع یک دور باطل.گاهی خودم هم میمانم.