اَرّه زندگی


از دویدن رو به جلو‌ به عنوان فرار گفته بودم، عده ای به من خرده گرفتند که آن دیگر فرار نیست تو داری درباره پیشرفت به هرقیمتی مینویسی، شاید چنین باشد ولی انتخاب من است. یک بار در اخبار صدا و سیما برای آقای حیاتی نوشتند و او هم آمد و خواند که” انگلیس بر روی اره برگزیت نشسته است.” خبر را خودش شاید تولید نکرده بود ولی خواندش چون باید میخواند. فرار هم من همین است، باید رو به جلو بروم شاید چون دیگر هیچ انتخابی نمیبینم. هرچقدر مملکت مشکل داشته باشد،یا از وضعیت ناراضی باشیم، راهی نداریم، راهی ندارم، جز اینکه رو به جلو بروم. حتی اگر روی اره باشی باز باید رو به جلو بروی ، درد اره را هم تحمل کنی. زندگی که هدفی ندارد، هدف زندگی همین است که به تو فشار و درد وارد کند، این تویی که انتخاب میکنی مثل زندگی بی هدف باشی یا خودت در راستای خلق ارزشهای بیشتر دردها را تحمل کنی و با زندگی عامدانه بجنگی، نه اینکه قربانیش شوی. طبیعتا “ارزش خلق کردن” راحت نیست. طبیعتا درد دارد، شکنجه دارد. ولی خودت که انتخابش کنی ازینکه از پس برخی دردها برآمده ای به خودت افتخار میکنی، افرادی که عامدانه با زندگی میجنگند در واقع با دیروز خودشان میجنگند، نه با خود زندگی، چون زندگی که هدفی ندارد. ولی تو در این بین میتوانی مانند زندگی بی هدف باشی یا هدف خلق کنی و در راهش بجنگی، افرادی که هدف دارند از ترس واهمه ندارند، چون یا میتوانند یا حداکثر تلاششان را میکنند. از نظر من کوته فکری است که بگویم چون یک سری جریانات خاص همیشه در هر جایی که باشی با تو میجنگند و با هر آنکس که برای تغییر یا صف نمایی در برابرش اظهار وجود میکنند هم میجنگند پس تو باید سپر بیندازی یا فوقش با آنان همراه شوی. تو صاحب جان خودت هستی میتوانی هر تصمیمی که میخواهی بگیری، حتی اگر این تصمیم باعث شود عده ای غضب ناک شوند. همه حرفم این است که این تو هستی که هدفی را برای خودت برمیگیزینی، در راهش در بستر زندگی میجنگی یا آخرش میتوانی آن ارزشها را خلق کنی و خدمت کنی. یا اینکه با زندگی همراه میشوی و فوقش راه ثرودتمند شدن و دیده شدن را انتخاب میکنی. ولی اگر هدفت خلق ارزش برای کشورت ، برای مردمت و در راستای منافع ملی باشد یک جاهایی هم شاید مجبور شوی روی اره بنشینی ولی از آن هم باید گذر کنی. زندگی کارش دشمنی است. تو کارت خلق ارزش. حال عده ای هم بگویند تو بدنبال ثروت هستی، زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد و تاریخ بعد ها یا به نامت اشاره نخواهد کرد، یا فقط از تو نام خواهد برد، یا به همه کارهایت خواهد پرداخت. تا زنده ای باید برای منافع ملی تلاش کنی.برای خدمت تلاش کنی، در کنارش کاسبی هم کنی، ولی اگر کاسبی ات فقط برای منافع خودت بود و نه منافع مردم در نهایت یک فرد شکست خورده ای، که هیچ ندارد جز قدری پول و ثروت آن هم اگر خیلی زرنگ باشی. خودت تصمیم بگیر.

ملت از تکریم ارحام است و بس

ورنه کار زندگی خام است و بس

از امومت گرم رفتار حیات

از امومت کشف اسرار حیات

از امومت پیچ و تاب جوی ما

موج و گرداب و حباب جوی ما

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *