روز جهانی برنامه‌نویسان 256 مین روز از سال تقویم میلادی است.این روز اولین‌بار در سال 2002 توسط یک شرکت روسی با جمع‌آوری امضاهایی به دولت روسیه پیشنهاد شد و در نهایت رئیس‌جمهور وقت روسیه در سال 2009 این روز را در تقویم ملی این کشور ثبت کرد. بعد از آن کشورهای بریتانیا و آمریکا بودند که این راه را ادامه داده و این روز را در تقویم ملی خود ثبت کردند. در کشور ما نیز به تبعیت از این نام‌گذاری جهانی، روز 22 شهریور به بزرگداشت “روز برنامه‌نویس” اختصاص یافته است.
همه اینها نشان از اهمیت برنامه‌نویسی در دنیای امروز دارد. برنامه‌نویس‌هایی که با نوشتن کدها، دنیای امروز ما را می‌سازند.
امروز این رایانه‌ها، فناوری و نرمافزارها هستند که دنیای مدرن را به حرکت درمی‌آورند؛ اما واقعیت این است که برای هر نرم‌افزار هوشمندی، برنامه‌نویس یا برنامه‌نویسانی در پشت‌صحنه وجود دارند که با مشکلات مربوط به کدهای هوشمند، راه‌حل‌های امنیتی ابری و پروژه‌های توسعه دست‌وپنجه نرم می‌کنند. شاید بهتر باشد به بهانه بزرگداشت روز برنامه‌نویس به این پیش‌گامان دیجیتال بیشتر فکر کنیم.
این گزاره که “برنامه‌نویسی زندگی ما را متحول کرده است” قطعاًبدون کمترین مخالفتی پذیرفتنی است، تمام عرصه‌ها و شئون زندگی انسان قرن حاضر با تکنولوژی‌های نوین پیوند خورده و تأثیرات این فناوری‌ها از خواب و بیداری تا نحوه معاشرت و ارتباطات و حتی سبک زندگی و پوشش بشر امروز را تحت‌تأثیر قرار داده است؛ اما فراتر در لایه عمیق‌تر، این برنامه‌نویسان هستند که با راهبردها و توانمندی‌های فنی غول تکنولوژی را در خدمت انسان امروز درآورده‌اند.
در کشور ما نیز خصوصاً در سال‌های اخیر با ظهور و توسعه پلتفرم‌های مختلف، برنامه‌نویسان خدمات بدیعی را در به‌کارگیریتکنولوژی برای بهبود کیفیت زندگی و ارتقای سطح خدمات عمومی و تخصصی به ما ارائه داده‌اند.
آنچه امروز از سهولت و کارایی پلتفرم‌ها در زندگی ما جاری است، مرهون خلاقیت و ذهن خستگی‌ناپذیر این پیش‌گامان دیجیتال است که در پشت‌صحنه همه فناوری‌ها حضوری پرتلاش دارند.
بدیهی است در این میان، نقش برنامه‌نویسان و اهمیت حضور آنها در سازمان‌ها نیز صدچندان شده است، چرا که بدون این متخصصان و بهره‌گیری از تخصص و دانش آنها، بازوی تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی در سازمان‌ها مختل خواهد بود، لذا بی شک باید نگاهی ویژه به این منابع انسانی ارزشمند در سازمان داشت و با تدبیری ویژه در نگهداشت و ارتقای سطح رضایتمندیایشان، در سطوح مختلف، تلاش و برنامه‌ریزی کرد. بدون تردید حفظ و توسعه سرمایه انسانی در حوزه فناوری اطلاعات در شاخه‌های مختلف اعم از برنامه‌نویسان یک ضرورت استراتژیک برای سطوح کلان مدیریت در کشور است.
دوست دارم آخر نوشته ام از صمیم قلبم از فرزین و تیمش تشکر کنم. خسته نباشید. خدا قوت. روزتان مبارک.
و اینکه در نهایت حواسمان به برنامه‌نویسان ایرانی باشد.
بدون دیدگاه