تمام


زندگی همه اش بالا و پایین است.یک موج سینویسی که گاهی در عرشی، گاهی در فرش، باید تلاش کنی این موج سینوسی بصورت کلی رو به بالا باشد. حالا هرقدر هم شرایط بد باشد، هرچقدر هم همه چیز طاقت فرسا باشد باز هم نمیتوانی دست برداری. تلاش کردن چیزی نیست که حد و اندازه ای داشته باشد، تا بینهایت باید تلاش کنی برای ساختن و ساختن. زندگی اگر مفهومی داشته باشد همین تلاش کردن و ناامید نشدن است، حتی در رزوهایی که فکر میکنی سیاه تر از آن را تا حالا نداشته باشی. زندگی بازی مسخره ای است که هیچ قاعده ای هم انگار ندارد. سال دارد تمام میشود، عید می آید. عیدی که هر سال همه با آرزوهای خوب برای هم تبریکش را میگویند. نمیدانم سال دیگر قرار است بدتر از امسال باشد یا بهتر از امسال. فقط میدانم سال دیگر باید از این هم بیشتر تلاش کنیم. باید کم نیاوریم. سال دیگر از سالهایی است که یک قدم عقب بروی، زندگی مانند لودر از رویت رد میشود. باید با انرژی با تلاش بیش از پیش شروعش کرد. از همان اول. فرصتی برای استراحت نیست، دم به دم تازه شدنت هم باید در حال تلاش کردن باشد. فکر میکنم سختی های اقتصادی سال بد وضعیتش حتی بدتر هم شود و پا پس کشیدن کار سنجیده ای حداقل از نظر من نیست. باید با امید و توکل عزممان را جزم کنیم، و برایش آماده شویم. آماده هرچیزی باشیم و تلاش کنیم با هر شرایطی که پیش آمد روبه جلو برانیم.شاید یکی از وظایفم در مقام مدیرعامل باید پیش بینی آینده باشد، هر سال که میگذرد تجربه ام بیشتر میشود و همانقدر هم احساس میکنم اوضاع غیر قابل پیش بینی تر میشود. نمیدانم چه میشود، فقط میدانم باید بیشتر تلاش کنیم، بیشتر کم نیاوریم. راستی راستی در این دنیا برای من مجالی برای استراحت نیست. فکر میکنم مهمترین کاری که جز پیش رفتن و جنگیدن در پیش دارم، توجه به سلامتی ام هم هست. باید بدنت و روحت سالم باشد تا از پس همه این مشکلات شاید بر آیم. من نه، همه. سال بعد سال بهتری خواهد بود.تمام.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *