تیغ

دنیای کریپتو کارنسی ها را با نام بیت کوین میشناسند، رمز ارزی که بر بستر یک شبکه غیر متمرکز است، حریم خصوصی ارسال کننده و دریافت کننده پنهان است، نهادی نمیتواند بر آن نظارت داشته باشد، در کمترین زمان ممکن میتواند بین دو ولت منتقل شود. و ارزش و پشتوانه اش تمام آدمهایی هستند که این شبکه را سرپا نگه داشته اند. با توجه به اینکه یک رونوشت از تمام تراکنش های آن در این شبکه غیرمتمرکز وجود دارد، امکان تقلب و دستکاری در آن نیست. در کنار بیت کوین محبوب، رمزارزهای دیگری هم پا به میدان گذاشتند ولی هنوز بیت کوین محبوبترین آنهاست. شاید چیزی که بیت کوین و سایر رمزارزها را بین ایرانیان محبوب کرد-علاوه بر تمام ویژگی های آن-، این بود که میتوانستند بدون وجود تحریم ها آزادانه با دنیا مبادله انجام دهند. تا مدتها بعد از ظهورش هم یکی از شعارهای صرافی ها همین غیرقابل ردیابی بودن و عدم نیاز به احراز هویت بود. اما حالا چه؟

و اما تتر، استیبل کوین محبوبی که براحتی به سایر رمزارزها در صرافی ها تبدیل میشود. پشتوانه اش هم ظاهرا دلار آمریکا است. گزارش های بسیاری از فریز شدن دارایی کاربران ایرانی در کیف پول های تترشان به گوش میرسد. معامله کردن در این بازار هر روز با ریسک های بیشتری همراه میشود. انواع و اقسام تحریمهایی که مستقیما شهروندان ایران را نشانه گرفته است، حالا آرام آرام پایشان به کریپتو کارنسی ها هم باز شده است. اول که صرافی های بزرگ دنیا امکان معامله توسط کاربران ایرانی را غیر ممکن ساخته اند. در برخی موارد وقتی متوجه ایرانی بودن کاربر میشوند، دارایی هایش را هم برای دم تکان دادن برای آمریکا مسدود میکنند و در برخی موارد هم فقط اجازه برداشت دارایی را میدهند. یادمان نرفته که کریپتو کارنسی ها قرار بود فرصت یکسانی برای همه شهروندان دنیا باشد. ولی حالا تیغ تحریم روی گلوی کریپتو کارنسی ها هم حس میشود.

کریپتو کارنسی ها با شعار غیر متمرکز بودن بودن و ناشناس بودن متولد شدند و حالا رفته رفته با انواع و اقسام فشارها و تحریمها در حال غیرمتمرکز زدایی توسط قلدرهای دنیا هستند.

و اما آیا وضع بدتر خواهد شد؟

این مطلب ادامه دارد، در آینده بیشتر در این خصوص مینویسم.