اصلا با عینک بدبینی و خوش بینی به موضوعی که میگویم نگاه نکنید. بدون قضاوت، با عینک بی طرفی. کشورهای اروپایی و آمریکایی از آشوب در هرجای جهان سود مالی میبرند، ایران قویتر باشد، کشورهای همسایه تجهیزات نظامی بیشتری از غرب میخرند، حتی شنیده ام خلبانش را هم از کشورهای دیگر اجاره میکنند. در سرکوب ها پوکه فشنگها و‌ادوات استفاده شده در جاهی مختلف دنیا برندهای اروپایی هستند. این ها را همه میدانیم. چیزی که برای غربی ها مهم است، این است که در منطقه ما همیشه آشوب باشد تا کاسبی بیشتری کنند. حتی اسلحه و فشنگ برای تجهیز نیروی ضدشورش ارسال کنند. کلا منطقه خاورمیانه را به شکل یورو و دلار میبینند. تا الان هم دیدیم شعارهای حقوق بشری اشان و هرچه گفته اند ، نمایش و تبلیغات بوده است. حتی در جنگ اکراین و روسیه، فقط بیانیه دادند و محکوم کردند. و مقداری هم تجهیزات جنگی برای اکراین فرستادند که باز آتش جنگ تندتر شود، وگرنه اگر غربیها میخواستند جنگ ادامه پیدا نکند، واقعا وارد میدان میشدند. اوکراین بنده خدا که از خودشان بود دیگر. ولی الان این همه وقت از یک جنگ کلاسیک طور میگذرد و فقط بیانیه صادر میکنند و محکوم میکنند. در سازمان های عریض و طویلشان هم حقی به اسم “حق وتو ” رو تعریف کرده اند، که عملا قدرتهای بزرگ هرکاری خواستند انجام دهند. میدانم عدالتی در دنیا وجود ندارد. میدانم همه جا، حتی در سازمان های بین المللی هم پول حرف میزند، نمونه اش هم کاری که قطر کرد و با رشوه خیلی از کارهایش را تطهیر کرد. میزبان جام جهانی هم شد، اتحادیه اروپا را هم با پول خرید و تازه بعد از مسابقات چند نفری در ظاهر دستگیر شدند که از قطر پول گرفته اند. در این دنیایی که هرکس میشتابد منافع شخصی یا ملی اش را تامین کند، چطور میتوان باور کرد که غربی ها بخاطر حقوق بشر لشگر کشی میکنند و آدمها را ترور میکنند. سوریه سالها مهد آشوب بود، داعش را بالاخره یکی به وجود آورد و یکی ها یا چند تا یکی ها حمایتش کردند و جنایت هایش را هم دیدیم، دشمنی اش با ایرانی جماعت را هم که همیشه داد میزد. فورا کشورهای غربی هم نیروهایشان را در سوریه خالی کردند که با تروریست بجنگند، یا شاید حواسشان باشد جنگ تا جایی که میتواند پولساز باشد، از آن بهره ببرند. ایران هم نیروهایش را فرستاد، داعش آمده بود که به فجیع ترین شکل ممکن و با حمایت دوستانش پایش برسد ایران را هم سوریه کند و ایران راهم مورد خرابکاریهای خودش قرار دهد، شاید صحنه های وحشتناک سر بریدن و شکنجه های آن ها را دیده باشید. حالا این وسط عده ای ایرانی که رفتند و جان دادند ، و این خیال خام را از سر داعش و دوستانش بیرون کردند. منطقی باشیم عراق که به ایران حمله کرد، مردم ما بدون چشم داشت ، وارد و یا ناوارد به جبهه های جنگ میرفتند و حتی با دست خالی هم که شده مقابل عراق می ایستادند. جان های زیادی فدای وطن شد تا وطن، وطن بماند. باز مقوله ها را قاطی یکدیگر نکنیم، اینکه متاسفانه برخی از مسولین ما تحمل این وزن مسولیت که بر روی دوششان کذاشته شده را ندارند و بجای پیشرفت کشور، بدتر باعث عقب رفت آن شده اند، باعث نمیشود خون عزیزانمان که برای دفاع از وطنشان در جنگ با عراق یا داعش جان دادند کم ارزش قلمداد شود، همه آنها که رفتند و دیگر برنگشتند عزیزترین دارایی شان یعنی جانشان را فدا کردند. در سوریه هم از نظر من همین بود، رفتند ، جنگیدند، ترور شدند،ولی نگذاشتند ایران سوریه شود. جان شیرینشان را فدای مملکتشان کردند و در قبری ساده مانند سایر رفقای شهیدشان آرمیدند. این چیزی نیست که هر کسی لایقش شود. این چیزی نیست که خداوند برای هر کسی بخواهد. لیاقت میخواهد
حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو
و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو
هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن
وآنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو
رو سینه را چون سینه‌ها هفت آب شو از کینه‌ها
وآنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو
باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
گر سوی مستان می‌روی مستانه شو مستانه شو
آن گوشوار شاهدان هم صحبت عارض شده
آن گوش و عارض بایدت دردانه شو دردانه شو
چون جان تو شد در هوا ز افسانه شیرین ما
فانی شو و چون عاشقان افسانه شو افسانه شو
تو لیلة القبری برو تا لیلة القدری شوی
چون قدر مر ارواح را کاشانه شو کاشانه شو
اندیشه‌ات جایی رود وآنگه تو را آن جا کشد
ز اندیشه بگذر چون قضا پیشانه شو پیشانه شو
قفلی بود میل و هوا بنهاده بر دل‌های ما
مفتاح شو مفتاح را دندانه شو دندانه شو
بدون دیدگاه