خودرو

خودرو برای بعضی ها وسیله رفت و آمد هست، برای بعضی ها سرمایه ولی برای من عشق است. من تقریبا برای هر ماشینی که میبینم ذوق خاص خودش رو میکنم، حتی گاهی همین خودروهای وطنی. کلا عاشق خودرو و صنعت خودرو سازی هستم. در توانم باشد همه خودرو ها رو تست میکنم یا مدتی استفاده میکنم. من عاشق خودروهای کلاسیک هستم یکی از خودروهایی که به خودم قول دادم وقتی بزرگتر شدم برای استفاده روزانه ام بگیرم کادیلاک سویل است. ولی برای من این خودرو مظهر ابهت است، یک بار در نمایشگاه خودروهای کلاسیک سال 90 یا 91 بود دیدمش و هنوز قلبم برایش میتپد، برای همین آهن پاره 50 ساله. یکی دیگر ار دلخوشی های من خودرو هست، آن هم کلاسیکش. و البته لذت راندن ماشینهای جدید و بروز را هم دوست دارم ولی فکر میکنم اگر همه خودروهای روز را هم داشته باشم، هیچوقت عشقم به سویل کم نمیشود. اینقدر از دیدنش ذوق میکنم که همیشه اگر در خیابان احیانا ببینمش سعی میکنم با مالکش کمی گفت و گو کنم و حداقل ازش بخواهم بیشتر مراقب این زیبا روی وطنی باشه. یکی از شاهکارهای مونتاژ در خودروسازی ما بوده به نظرم و حتی امکاناتی که الان در خودردهای وطنی به عنوان آپشن محسوب میشود یا کلا از آن محروم هستند را بصورت پیش فرض داشته. بحث را فنی نمیکنم، اینجا دلنوشته مینویسم، فقط خواستم بگویم دل خوشی های هر کسی برای خودش با ارزش است. نه به سخره بگیریمشان و نه فکر کنیم احمق هستند. هرکس دلش به چیزی خوش است.بپذیرید اختلاف ها را.